 |
| De Amerikaanse generaal Andrew Jackson op de geïmproviseerde verdedigingswerken. (Edward Percy Moran, 1910. Bron: http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/3/35/Battle_of_New_Orleans.jpg) |
Midden december 1814 landden er 7.500 Britse soldaten onder Sir Edward Pakenham in een baai ten oosten van New Orleans (V.S.) als meest zuidelijke punt van een offensief dat door de Britten op drie fronten geopend was. De lokale commandant, generaal Andrew Jackson, haastte zich met 5.000 Amerikaanse troepen uit Baton Rouge om deze acute dreiging het hoofd te bieden.
In de nacht van 23 op 24 december vielen de Amerikanen aan en ze wisten zo de opmars van Pakenham op zo'n zeven mijl ten oosten van New Orleans tot staat te brengen. Jackson liet zijn troepenmacht twee mijl naar het westen terugvallen en liet een verdedigingslinie opzetten bij het dorpje Chalmette. De verdedigingswerken werden gevormd door omgehakte bomen en balen katoen en de linie liep van de oever van de Mississippi in het zuiden (rechterflank) naar een moerasgebied in het noorden (linkerflank) over een lengte van ongeveer anderhalve kilometer.
In de nacht van 23 op 24 december vielen de Amerikanen aan en ze wisten zo de opmars van Pakenham op zo'n zeven mijl ten oosten van New Orleans tot staat te brengen. Jackson liet zijn troepenmacht twee mijl naar het westen terugvallen en liet een verdedigingslinie opzetten bij het dorpje Chalmette. De verdedigingswerken werden gevormd door omgehakte bomen en balen katoen en de linie liep van de oever van de Mississippi in het zuiden (rechterflank) naar een moerasgebied in het noorden (linkerflank) over een lengte van ongeveer anderhalve kilometer.
 |
| Kaart van het slagveld. (Bron (grotere afbeelding): http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/0/00/Battle_of_New_Orleans_1815.jpg) |
Op 8 januari 1815 viel de Britse commandant met 5.300 frontaal de verdedigingslinie van Jackson aan. De aanval werd echter al gauw tot staan gebracht door het Amerikaanse artillerie- en musketvuur. Er werd een tweede poging ondernomen door Pakenham, maar met hetzelfde resultaat en nadat zij in een half uur tijd 2.036 manschappen hadden verloren besloten de Britten zicht terug te trekken, Pakenham was zelf een van de dodelijke slachtoffers. De Amerikanen hadden zelf slechts 8 doden te betreuren en er waren aan hun zijde slechts 13 gewonden. De Vrede van Gent was op 24 december 1814 door de Verenigde Staten en Groot-Brittannië was ondertekend, maar het bericht over dit vredesverdrag bereikte New Orleans pas na de veldslag. De actie bij New Orleans droeg positief bij aan de reputatie van Andrew Jackson, die later president van de Verenigde Staten zou worden.
 |
| Andrew Jackson (1767 - 1845) (Bron: http://thepapersofandrewjackson.utk.edu/) |
 |
| Sir Edward Pakenham (1778 - 1814) (Bron: https://symonsez.files.wordpress.com/2010/01/pakenham.gif) |
Dit artikel maakt onderdeel uit van het project "De vertaling van Dictionary of Napoleonic Wars" en is een vrije vertaling.
Originele tekst: Dictionary of Napoleonic Wars, p. 312.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten